Η πληθωρική ξανθιά βίγκαν της ξαπλώνει κάτω από ένα φως, αποκαλύπτοντας τις πλούσιες καμπύλες της και σαγηνεύει τον θετό της γιο. Η οικειότητα βαθαίνει καθώς κολλάνε στα τυλιγμένα σώματα, και αυτός σε μεγάλο βαθμό μέσα της εξερευνώντας τα βάθη της. Η λαχανιασμένη, αλλά κοινή έκσταση της αντηχεί στο δωμάτιο.